“ဟို ေရွး ေရွးတုန္းကေပါ့ကြာ။ ရွင္ဘုရင္လည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္၊ အမတ္ႀကီးေတြ ၀န္ႀကီးေတြလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္။ သူေဌးေရာ ဆင္းရဲသားေရာ . . . အားလံုးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ေတြခ်ည
ခုေခတ္က်ေတာ့ ေရးတတ္ဖတ္တတ္႐ံုနဲ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း၊ ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္။ ေခတ္ပညာေတြ လိုတာေပါ့။ ေခတ္ပညာေနာက္ လိုက္ၾကရင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ေ၀းၿပီး
ကိုရင္တို႔ ဒီေက်ာင္းမွာ ေနရင္းနဲ႔ အတန္းစာေတြ သင္ခြင့္ရတယ္ ဆိုတာက . . .။ ကိုရင္တို႔ကလည္း ဒါပဲ လုိခ်င္တာကိုး။ ဒါကို လိုခ်င္လို႔ ဒီကိုလာတာ။ သိတယ္၊ သိတယ္။ ေပးတယ္၊ ေပးတယ္။ ကိုရင္တို႔ လိုခ်င္တာလည္း ေပးမယ္။ ဒီေက်ာင္းက အပိုေဆာင္း ေပးလိုက္တာကိုလည္း ကိုရင္တို႔ ယူသြားၾကရမယ္။
ကိုရင္တို႔ကို အတန္းစာ သင္ေပးခ်င္႐ံု သက္သက္နဲ႔ ဒီ ရာဟုလာေက်ာင္းတိုက္ကို တည္ေထာင္ထားတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒီေက်ာင္းက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္ႀကီးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုရင္တို႔ နားလည္ထားရမွာက . . . အတန္းစာလည္း သင္။ ဘုရားစာ တရားစာလည္း တစ္ျခား ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြထက္ ပိုရမွ ျဖစ္မယ္။ တစ္ျခား ေက်ာင္းေတြမွာလည္း အတန္းစာသင္တဲ့ ကိုရင္ေတြ ရွိတာပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ကိုရင္ေတြဆိုရင္ အတန္းစာပဲ သိတာ။ အဲ့ဒါမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး။ မလုပ္ေကာင္းဘူး။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ . . . အဲ့ဒီလို ကိုရင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကိုရင္တို႔ကေတာ့ အတန္းစာလည္းသင္ၾက။ ကိုရင္ဆိုေတာ့ ရွင္က်င့္၀တ္လည္း က်က္ရမွာေပါ့။ ေသခိယေတြ။ ခႏၶကေတြ။ ပရိတ္ႀကီးေတြ။ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ။ ဆံုးမစာေတြ။ ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံေတြလည္း ကိုရင္တို႔ ဥာဏ္ေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ က်က္ထားမွ ျဖစ္မယ္။ သကၤန္း၀တ္ခြင့္ရဖို႔ သကၤန္း၀တ္နဲ႔ ေနႏိုင္ဖို႔ဆိုတာလည္း လြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ဒီကေနၿပီး . . . ကိုရင္၀တ္ေတာ့မယ္၊ ရဟန္းေဘာင္ တက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေကာင္းတာေပါ့။ သာသနာ့အာဇာနည္ ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ တစ္သက္လံုးေတာ့ သကၤန္း မ၀တ္ခ်င္ဘူး ဆိုရင္လည္း ရပါတယ္။ အတန္းစာေတြ သင္ယူရင္းနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံ ရသြားတာေပါ့။ ဟို ေရွး ေရွးတုန္းကလိုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ကြာ။ ကိုရင္တို႔ လူထြက္လို႔ . . . ႀကီးလာရင္ ေခတ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ႀက
No comments:
Post a Comment