အဖိုးတန္ ေႏြတစ္လ

အာဂ ကေလးမ်ား
အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ကေလးမ်ား
မ်ိဳးဆက္သစ္ေကာင္းမ်ားအတြက္
အဖိုးတန္ ေႏြတစ္လ

- အာဂံုရမွ အာဂလူ
- အဓိပၸာယ္သိမွ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့လူ

ျပင္ပအေၾကာင္းတရား

“ဦးဇင္းေရးတဲ့စာ ဖတ္ၿပီး လန္႔သြားပဲ ဘုရား။”

“ျဖစ္ရေလ။ ဘယ္စာဖတ္ၿပီး ဘာလို႔ လန္႔ရတာလဲ။”

“မေန႔က စာေလ။ ကံကိုခ်ည္းသာ မယိုးရာ . . .။ ကံကိုယံုလြန္းရင္ မိစၧာဒိ႒ိ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို လန္႔တာပါ ဘုရား။”

“လုပ္ၿပီ။ ကံကိုယံုလြန္းလို႔ မိစၧာဒိ႒ိ ျဖစ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကံကိုယံုတာကေတာ့ ယံုေလေကာင္းေလပါ။ ကံတစ္ခုတည္း ပံုမခ်ဖို႔ ေျပာတာပါ။”

“တင္ပါ့။ တပည့္ေတာ္ စကားမွားသြားတာပါ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေနရာတကာမွာ ကံအေၾကာင္းေတာ့ ပါမွာပဲလို႔ နားလည္တယ္ ဘုရား။”

“အဲ့ဒီစာထဲမွာလည္း ေျပာတယ္တယ္ေလ။ ကံကို အေၾကာင္းတရား တစ္ခုအျဖစ္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ ေျပာထားသားပဲ။ ကမၼ၀ိပါေကာ အစိေႏၲေယ်ာ . . . တဲ့။ ကံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သာမန္လူေတြ ၾကံစည္စားရင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု နားမလည္ႏိုင္ဘူး။ ဘုရားရွင္ပဲ သိႏိုင္တာ . . .။ ကိုယ္မသိႏိုင္တဲ့ ကံအေၾကာင္းတရားကိုပဲ လံုးလံုးပံုခ်လိုက္ၿပီး ျမင္သာတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားတတ္ၾကလို႔ သတိေပးတာပါ။”

“တင့္ပါ့။ မိစၧာဒိ႒ိဆိုေတာ့  . . . အျပစ္ႀကီးလြန္းလို႔ လန္႔သြားတာပါ ဘုရား။”

“မိစၧာဒိ႒ိ မျဖစ္ေအာင္ အေၾကာင္းစံုကို ထည့္သြင္းစဥ္းစား႐ံု ရွိတာပဲ။ ဘာမွ လန္႔စရာ မလိုပါဘူး။”

“ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘုရား . . . အဲ့ဒီစာထဲမွာ ေပးထားတဲ့ ဥပမာ . . .။ ပိတ္ပင္ တားဆီး ဟန္႔တားတတ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ပိတ္ပင္ တားဆီး ဟန္႔တားတတ္တဲ့ အသိုက္အ၀န္း၊ ပိတ္ပင္ တားဆီး ဟန္႔တားခြင့္ရွိတဲ့ ေခတ္ကာလဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ ေျပာတဲ့ဟာေလ . . .။ အဲ့ဒီလို ပတ္၀န္းက်င္၊ အဲ့ဒီလို အသိုက္အ၀န္း၊ အဲ့ဒီလို ေခတ္နဲ႔ ၾကံဳရတာကိုက ကံေၾကာင့္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။”

“အင္း . . . ကံဆီပဲ ျပန္ေရာက္ေနပါလား။ အဲ့ဒီလို စဥ္းစားရင္လည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဥပမာ . . . လူတစ္ေယာက္၊ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ပိတ္ပင္ထားဆီး ေႏွာက္ယွက္ခံရတယ္ ဆိုပါစို႔။ သူတစ္ေယာက္ပဲ ခံရတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ကံေၾကာင့္လို႔ ေျပာတာ ခိုင္မာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ . . . ပိတ္ပင္တားဆီး ေႏွာက္ယွက္ခံရတာက သူတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျပင္ပအေၾကာင္းတရားက အားေကာင္းေနၿပီ။ ဆိုပါစို႔ . . . လူတစ္ရာ၊ ဘုန္းႀကီးတစ္ရာမွာ တစ္ရာလံုး ပိတ္ပင္တားဆီး ေႏွာက္ယွက္တာ ခံရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ လူတစ္ေထာင္၊ ဘုန္းႀကီးတစ္ေထာင္မွာ တစ္ေထာင္လံုး ပိတ္ပင္တားဆီး ေႏွာက္ယွက္တာ ခံရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဘယ္သူလာလာ လာခ်င္သူလာ ပိတ္ပင္မယ္ တားဆီးမယ္ ေႏွာက္ယွက္မယ္ဆိုတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးဆိုရင္ . . . အဲ့ဒီလို ပတ္၀န္းက်င္၊ အဲ့ဒီလို လူ႔အသိုက္အ၀န္း . . . ျပင္ပအေၾကာင္းတရားက ေသခ်ာခိုင္မာ မေနဘူးလား။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ . . . လူတစ္ရာ ဘုန္းႀကီးတစ္ရာ၊ လူတစ္ေထာင္ ဘုန္းႀကီးတစ္ေထာင္မွာ တစ္ရာလံုး၊ တစ္ေထာင္လံုး ပိတ္ပင္တားဆီး ေႏွာက္ယွက္တာ ခံရဖို႔ အတိတ္ကံဆိုး အတိတ္ကံေဟာင္း ကံေႂကြးေတြ ရွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္မလား။”

“ရာႏႈန္းျပည့္ ဆိုတာေတာ့ . . . မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္ ဘုရား။ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုက္အ၀န္းဆိုတဲ့ ျပင္ပအေၾကာင္းတရားကို ခုမွ ပိုၿပီး သေဘာေပါက္သြားတယ္ . . .။ ေက်းဇူးပါ ဘုရား . . .။”

:)

ရွင္အာစာရ

ကံကိုခ်ည္းသာ မယိုးရာ

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ အေနျဖင့္ ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ိဳးကို လက္ခံယံုၾကည္ၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အရာရာတိုင္းအတြက္ ကံကိုသာ ပံုမခ်သင့္ေပ။ ေကာင္းဆိုးကိစၥ ၾကံဳရေလတိုင္း အတိတ္ကံေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ဟု မဆိုသင့္ေပ။ မဆိုေကာင္းေပ။ ၾကံဳရသည့္ ဘ၀ျဖစ္ရပ္တိုင္းအတြက္ အေၾကာင္းတရား မ်ားစြာပါ၀င္ေပသည္။ ထိုအေၾကာင္းတရား မ်ားစြာအနက္ အတိတ္ကံသည္လည္း အေၾကာင္းတရားတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ေပ၏။

ျဖစ္ရပ္တိုင္းအတြက္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ၊ ပတ္၀န္းက်င္၊ လူမႈအသိုက္အ၀န္း အစရွိေသာ အေၾကာင္းတရား ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနသည့္အနက္ ကံကိုသာ တစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းတရားအျဖစ္ ယံုမိလွ်င္ အယူမွား၏။ မိစၧာဒိ႒ိ ျဖစ္၏။ (ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိ၊ အတိတ္ကံေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရသည္ဟု အယူမွားယြင္းမႈ)

ဥပမာအားျဖင့္ လူမႈေရး သာသနာေရး ေဆာင္ရြက္ၾကရာ၌ အေႏွာင့္အယွက္ ေတြ႔ရသည္၊ အတားအဆီးႏွင့္ ၾကံဳရသည္၊ အဟန္႔အတား ခံရသည္ ဆိုပါစို႔။ ထိုသို႔ အတားအဆီး အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတားမ်ားႏွင့္ ၾကံဳရေသာအခါ . . . အရင္ဘ၀က သူတစ္ပါးကို တားဖူးသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျပန္လည္၍ အတားခံရသည္၊ အရင္ဘ၀က သူတစ္ပါးကို ေႏွာင့္ယွက္ဖူးေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္၍ ေႏွာင့္ယွက္ခံရသည္၊ အရင္ဘ၀က သူတစ္ပါးကို ဟန္႔တားဖူးေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္၍ ဟန္႔တားခံရသည္ဟု ကံကိုသာ လက္ညႇိဳးထိုးတတ္ၾကသည္။ အတားအဆီး အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတားမ်ားႏွင့္ ၾကံဳရျခင္းသည္ ကံႏွင့္မဆိုင္ဟု မျငင္းဆိုႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ ကံေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရသည္ဟုကား မဆိုေကာင္းေပ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည္ ျဖစ္၏။ တားဆီးတတ္ ေႏွာင့္ယွက္တတ္ ဟန္႔တားတတ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္၊ တားဆီးတတ္ ေႏွာင့္ယွက္တတ္ ဟန္႔တားတတ္ေသာ လူ႔အသိုက္အ၀န္း၊ တားဆီးခြင့္ ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ ဟန္႔တားခြင့္ ရွိေနေသာ ေခတ္ကာလ အစရွိေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏိုင္ေသာ အသိဥာဏ္ ရွိဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ ထိုအသိဥာဏ္ မရွိလွ်င္ အတိတ္ကံကိုသာ လက္ညႇိဳးထိုးသည့္ အယူမွားမႈ မိစၧာဒိ႒ိသို႔ က်ေရာက္သြားေပလိမ့္မည္။

က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး အစရွိေသာ ေန႔စဥ္ဘ၀ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္၍၊ အထူးသျဖင့္ မလိုလားအပ္ေသာ အျဖစ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ . . . အရာရာမွာ ကံေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရသည္ဟု တစ္ထစ္ခ် တရားေသ မယံုမွတ္ဘဲ ျဖစ္သင့္ေသာ အေၾကာင္းတရား မ်ားစြာကို ႐ႈျမင္၍ အျမင္မွန္ သမၼာဒိ႒ိ ရရွိႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း . . .။

:)

ရွင္အာစာရ

ထိျခင္း ခိုက္ျခင္း

“ဟလို . . . . .”

“ဘုန္းဘုန္း . . . တပည့္ေတာ္ . . .။”

“ေျပာ . . . . .။”

“ထိတယ္ ခိုက္တယ္ ေဘးသင့္တယ္ဆိုတာ တကယ္လား။ တစ္ခုခု လုပ္မိလို႔ ခိုက္တယ္ဆိုတာ . . . ဗုဒၶဘာသာ တရားသေဘာအရ မွန္သလား . . . သိခ်င္လို႔ပါ ဘုရား။”

“အင္း . . . လူေတြ ေျပာေျပာေနၾကတဲ့ ထိတယ္ ခိုက္တယ္ ဆိုတာေတြဟာ အယူးသီးတာေတြပါ။ တရားသေဘာအရေတာ့ . . . အေျခခံက်တဲ့ ကံကံ၏အက်ိဳး ဆိုတာပဲ . . . ရွိပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္း အစစ္အမွန္ကို မေကာက္ယူတတ္ မေကာက္ယူႏိုင္တဲ့အတြက္ . . . တစ္ခုခုေၾကာင့္ ထိရတာဆိုၿပီး လြယ္လြယ္ေျပာၾကရာကေန . . . အယူသီးမႈ ျဖစ္လာတာပါ။ တိုက္ဆိုင္မႈ တစ္ခုကို . . . အက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္း အစစ္အမွန္ရယ္လို႔ အေကာက္အယူ မွားရာကေန ျဖစ္လာတာပါ။ အဓိကကေတာ့ . . . အသိဥာဏ္ နည္းျခင္းရဲ့ ရလဒ္ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ တရားသေဘာကို နည္းနည္းမွ နားမလည္းခ်င္ ေနပါေစ။ က်ိဳးေၾကာင္းယုတၱိ ေလ်ာ္ကန္ေအာင္ ေတြးေခၚစဥ္းစားတတ္တယ္ဆိုရင္ အယူသီး၊ အယူမွား . . . မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အခု . . . ဘာေတြထိ ဘာေတြခိုက္ေနလို႔လဲ။”

“တပည့္ေတာ္ေတာ့ . . . ဘာမွ မျဖစ္ပါဘုရား။ ေလွ်ာက္ထားရမွာေတာ့ . . . အားနာပါတယ္။ အရွင္ဘုရားတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ေနလို႔ပါ။”

“ၾသ . . . ဘာေတြလဲ။”

“အရွင္ဘုရားတို႔ရဲ့ ရာဟုလာေက်ာင္းကို ကိုးကြယ္ရင္ ထိမယ္လို႔ ေျပာသံ ၾကားရလို႔ပါ။”

“ျဖစ္ရေလ . . .။ ဘယ္လို ဘာေၾကာင့္ . . .။ လုပ္စမ္းပါအံုး။”

“ဒီလို ဘုရား . . .။ နာမည္ကိုက ခိုက္တတ္တာတဲ့။ ရာဟုဆိုတာ မေကာင္းဘူးတဲ့။ ဒီရြာမွာ ရာဟု ေရာက္လာတဲ့သေဘာ . . . ရာဟုဆိုတာ အေမွာင္တဲ့ ဘုရား . . .။”

“ဘုရား . . . ဘုရား . . .။ မိုးႀကိဳးပစ္ရင္လည္း ရြာမွာ က်ဳပ္မရွိတဲ့အခ်ိန္ ပစ္ပါေစ . . .။ က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းက ေမွာင္ေအာင္ မလုပ္ပါဘူး။ ေလာဘအေမွာင္၊ ေဒါသအေမွာင္၊ ေမာဟအေမွာင္ . . . အေမွာင္မ်ိဳးစံု မေမွာင္ေအာင္ပဲ လုပ္တာေလ။ က်ဳပ္တို႔က အေမွာင္တရားေတြ ေဟာေနတာမွ မဟုတ္တာ။ အေမွာင္စာေတြ သင္ေပးေနတာမွ မဟုတ္တာ။ က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းက . . . သားေတာ္ ရာဟုလာရဲ့ နာမည္ကို ယူထားတာေလ။ က်ဳပ္တို႔ ယူထားတဲ့ နာမည္ . . . သားေတာ္ ရာဟုလာရယ္လို႔ နာမည္ ရလာပံုက . . .။

ဘုရားေလာင္း ေတာမထြက္ခင္ သားေတာ္ေလး ေမြးဖြားတယ္ ၾကားရေတာ့ . . . ဘုရားေလာင္းက ရာဟု ဇာေတာ၊ ဗႏၶနံ ဇာတံ (ရာဟု ျဖစ္ေပၚလာၿပီ၊ အေႏွာင္အဖြဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာၿပီ။)လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီစကားေၾကာင့္ သားေတာ္ေလးကို ရာဟုလာလို႔ နာမည္ေပးလိုက္ၾကတာတဲ့။ ရာဟုဆိုတဲ့ အသူရိန္ နတ္မင္းက လစႏၵာကို ဖမ္းခ်ဳပ္တယ္လို႔ အဲ့ဒီေခတ္က ယံုၾကည္ၾကတာကိုး။ ဘုရားေလာင္းလည္း မင္းသားဘ၀မွာပဲ ရွိေသးတာဆိုေတာ့ အစဥ္အလာအတိုင္း ယံုၾကည္မွာေပါ့။ ဘုရားေလာင္းက သူ႔သားေတာ္ကို ရာဟု အသူရိန္လိုပဲ အေႏွာင္အဖြဲ႔ပဲလို႔ ႐ႈျမင္လိုက္တယ္ တဲ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သေဘာတရားအရ မွန္ေနတာပဲ။ ေတာထြက္ခ်င္ေနတဲ့ ဘုရားေလာင္းအတြက္ သားတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာတာက အေႏွာင္အဖြဲ႔ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါေပမယ့္ သားေတာ္ေလးက ဘုရားေလာင္းအတြက္ အေမွာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားေလာင္း မင္းသား အေနနဲ႔ . . . အေႏွာင္အဖြဲ႕ကို ျမန္ျမန္ ျဖတ္မွ ျဖစ္မယ္၊ ျမန္ျမန္ေတာထြက္မွ ျဖစ္မယ္လို႔ . . . ဥာဏ္အလင္းေတာင္ ရခဲ့ေသးတာပဲ . . .။ မေမွာင္ပါဘူး။ လင္းတာပါ။ သားေတာ္ ရာဟုလာ ေမြးဖြားတဲ့အတြက္ သုေဒၶါဒန မိသားစုမွာ ဘာေတြ ထိတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေသးလဲ။ ေျပာခ်င္တာ ေျပာေပါ့။ မတားပါဘူး။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ . . . နာမည္က နာမည္ပဲေလ။ ေဌးႂကြယ္လို႔ နာမည္ေပးထားလည္း မြဲခ်င္ မြဲမွာေပါ့။ သက္ရွည္လို႔ နာမည္ေပးထားလည္း အသက္တိုခ်င္ တိုမွာေပါ့။ ခုလည္း . . . ရာဟုဆိုတာ ေမွာင္တယ္ပဲ ထားပါအံုးေတာ့ . . . က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းေၾကာင့္ မလင္းႏိုင္ဘူးလား။ နာမည္က နာမည္ပဲေလ။”

“မွန္ပါ . . .။ တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားတို႔ကို စြပ္စြဲတာ မဟုတ္ပါ ဘုရား . . .။ အယူသီးလို႔ . . . သူမ်ားစကား နားေယာင္လို႔လည္း မဟုတ္ပါ ဘုရား . . .။ ေက်ာင္းရဲ့ နာမည္ကို အျပစ္ေျပာတယ္ . . . အမ်ားတကာ အယူမွားေအာင္ ၀ါဒျဖန္႔တယ္ ထင္မိလို႔ . . . ေျပာေရးရွိရင္ ေျပာလို႔ရေအာင္ . . . ေမးေလွ်ာက္ထားရတာပါ ဘုရား . . .။”

“ေျပာခ်င္ရာေျပာ . . . ဘာမွ ခုခံ ေျပာမေနပါနဲ႔။ ဇာတ္႐ႈပ္ပါတယ္။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ နားလည္ထားရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ေက်ာင္းနာမည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နာမည္ကိုပဲ အဓိပၸာယ္ ေကာက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ . . . အဓိပၸာယ္ မွန္ဖို႔ လိုတယ္။ ပါဠိလို ရာဟုလ။ ျမန္မာလို ရာဟုလာ။ လာဆိုတာက ျမန္မာစကား မဟုတ္တဲ့အတြက္ ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ မဟုတ္ဘူး။ လာကို ျဖတ္ေတာက္ျခင္းလို႔ အဓိပၸာယ္ယူ။ ရာဟုကို ျဖတ္ေတာက္ျခင္း . . .။”

“မွန္ပါ။”

“ဒီကိစၥတင္ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . မလိုလားအပ္တာ တစ္ခုခု ၾကံဳရရင္ . . . ထိတယ္ ခိုက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတာကေတာ့ အသိဥာဏ္ မရင့္က်က္ မဖြဲ႔ၿဖိဳးတဲ့အတြက္ အေကာက္အယူမွားၿပီး အယူသီးေနၾကတာပါ။ မလိုလားအပ္တာေတြ၊ အျဖစ္ဆိုးေတြနဲ႔ ၾကံဳၾကရတတ္တာကေတာ့ ေလာက သဘာ၀ပါ။ လူမွန္ရင္ အို နာ ေသ ၾကံဳၾကရမွာပဲ။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ၊ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆိုင္ၾကရမွာပဲ။ အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မသံုးသပ္ႏိုင္ဘဲ အယူသီးေနရင္ ဆင္းရဲျခင္းေတြ တိုးပြားဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ အခက္အခဲေတြ ပိုၿပီး ခက္ခဲဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါပဲ . . . ဒါပဲ။ အတန္းရွိေသးတယ္။ ဒါပဲ . . .။”

:)

ရွင္အာစာရ

၂၀/၉၀

“အရွင္ဘုရား . . . ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္ ၂၀/၉၀ဆိုတဲ့ အမႈက ေတာ္ေတာ္ အျပစ္ႀကီးသလား . . .။ ဘယ္လုိ အမႈလဲ ဘုရား . . .။”

“အင္း . . . အဲ့ဒီအမႈက ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔တင္ ဆိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒကာႀကီးတို႔ကိုလည္း အေရးယူလို႔ ရတာပဲ။ ဒါနဲ႔ . . . ဒကာႀကီးက . . . ဘယ္က ၂၀/၉၀လဲ . . .။ ဘာေတြ ျဖစ္လို႔လဲ။”

“ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ၂၀/၉၀ အမႈနဲ႔ အေရးယူဖို႔ တိုင္တယ္ေတာတယ္ ဘာဘာညာညာ ၾကားဖူးလို႔ပါ ဘုရား . . .။”

“ေအာ္ ေအာ္ . . .။ ဒကာႀကီးက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ဘုန္းႀကီးေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားရမွာေပါ့။ ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ ၂၀/၉၀ ဆိုတာက ဥပေဒပါ ဒကာႀကီးရယ္။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းဆိုင္ရာ ဥပေဒတဲ့။ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၃၁)ရက္တုန္းက ထုတ္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒပါ။ န၀တ ေခတ္ကေပါ့။ ဥပေဒအမွတ္စဥ္ (၂၀) ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။”

“မွန္ပါ။”

“အဲ့ဒီ ဥပေဒအရ . . . ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ သံဃာ့ဂိုဏ္း (၉)ဂိုဏ္းအျပင္ ဂိုဏ္းသစ္မတည္ေထာင္ဖို႔ တားျမစ္ထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး . . . လက္ရွိ သံဃာ့ဂိုဏ္း (၉)ဂိုဏ္း ပါ၀င္တဲ့ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းပဲ ရွိရမယ္။ တစ္ျခား အဖြဲ႔သစ္ မဖြဲ႔ရဘူး။ တားျမစ္ထားတယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္ခုကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ အနည္းဆံုး (၆)လကေန အမ်ားဆံုး (၃)ႏွစ္ထိ က်ႏိုင္တယ္။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ကို ၿပိဳကြဲပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ရင္လည္း ေထာင္ဒဏ္ (၆)လကေန (၃)ႏွစ္ပဲ။ အမႈရင္ဆိုင္ရမယ္ ဆိုရင္ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ သာသနာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက တရားစြဲရမယ္ တဲ့။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က အေရးယူ ဆံုးမတာကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ (၆)လ။ ဒီကိစၥမွာေတာ့ သာသနာေရးဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က တရားစြဲရမယ္။ သူ႔ကိုယ္စား တစ္ေယာက္ေယာက္က တရားစြဲလို႔လည္း ရတယ္ တဲ့။ လိုရင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။”

“မွန္ပါ . . . ေတာ္႐ံုတန္႐ံုနဲ႔ေတာ့ . . . ဒီျပစ္မႈေတြ ၿငိဖို႔ မလြယ္ဘူး ထင္ပါတယ္ ဘုရား။”

“ၿငိတယ္ မၿငိဘူး ဆိုတာကေတာ့ . . . ဆံုးျဖတ္တဲ့သူ အေပၚမွာ မူတည္တာေပါ့ ဒကာႀကီးရယ္။ ဆိုပါစို႔ . . . ဥပေဒမွာ ပါတာက သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က အေရးယူ ဆံုးမတာကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ (၆)လ တဲ့။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ . . . သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က ဘယ္လိုအေရးယူတယ္၊ ဘယ္လိုဆံုးမတယ္ ဆိုတာလည္း . . . ရွိအံုးမွာေပါ့။ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္၊ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ဆံုးမတာကို လိုက္နာရမယ္ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး . . . ယူလို႔ ရေနတာ မဟုတ္လား။ နာယက ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ဆံုးမတဲ့ ေနရာမွာလည္း အမွားအယြင္း ရွိႏိုင္တာေပါ့။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္း ပုထုဇဥ္ေတြကိုး။ အထူးသျဖင့္ န၀တေခတ္က . . . အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကေန ရွင္ရဟန္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ၾကားခံထားလိုက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ့ ဆံုးမစားကို မလိုက္တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။”

“မွန္ပါ . . .။ ဘုရားသားေတာ္ေတြပဲ ဘုရား . . . ေထရ္စဥ္၀ါလိုက္ မွ်မွ်တတ ဆံုးမၿပီး ဆံုးမစကားလည္း လိုက္နာၾကရမွာေပါ့။”

“ဒါေပါ့။ ႏွစ္ဘက္ မွ်တရမွာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး . . . ဂိုဏ္းသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔၊ အဖြဲ႔အစည္းသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔ ဆိုတာလည္း မလြယ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေခတ္ကေတာ့ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြ မေပၚဖို႔ တားျမစ္တာပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ရဟန္းပ်ိဳအဖြဲ႔၊ သံဃာ့သာမဂၢီအဖြဲ႔ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း ၿပိဳကြဲပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ခက္ပါေသးတယ္။ သံဃာညီညြတ္ေရးအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ပညတ္ခ်က္ေတြ ရွိၿပီးသားပဲ။ သံဃာေတြ ညီညြတ္ၿပီးသားပါ။ ႀကီးေလးတဲ့ သံဃာေဘဒကျဖစ္ေအာင္၊ သံဃာကြဲျပားေအာင္ မလုပ္ၾကပါဘူး။ လူမႈဆက္ဆံေရး သေဘာအရ . . . ရွင္ရဟန္း အခ်င္းအခ်င္း မသင့္မျမတ္ျဖစ္ေအာင္ . . . ဟိုရဟန္းနဲ႔ မေပါင္းနဲ႔၊ ဒီရဟန္းနဲ႔ မဆက္ဆံနဲ႔ . . . ဆိုတာမ်ိဳး ေသြးခြဲတာေတာင္ . . . ရွာမွရွားပါ။ မလုပ္ၾကပါဘူး။”

“သေဘာေပါက္ပါၿပီ . . .။ အခုလို ရွင္းျပတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား . . .။”

:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)

အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္း

“အရွင္ဘုရား . . . အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္းလို႔ . . . ေျပာေျပာေနၾကတာ . . . အဆိပ္ပင္ဆိုတာ တကယ္ ရွိသလား။”

“ရွိခ်င္လည္း ရွိမွာေပါ့။ အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္း ဆိုတဲ့စကားကေတာ့ . . . လူမိုက္အာေပး လုပ္တာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ေလာကအတြက္ ဆူးေျငာင့္ခလုပ္လို လူမ်ိုးကို ကူညီတယ္၊ အားေပးတယ္ဆိုရင္ အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတာပါ။”
“စကားအဓိပၸာယ္ကိုေတာ့ ရိပ္မိပါတယ္။ အဆိပ္ပင္ရယ္လို႔ တကယ္ ရွိသလား . . . စဥ္းစားမိလို႔ပါ ဘုရား။”

“အင္း . . . အဆိပ္ဆိုတာ . . . အနာတရ ျဖစ္ေစတဲ့အရာ၊ အဆိုးဆံုး အေနနဲ႔ ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္ေစတဲ့အရာ၊ ေသေစႏိုင္တဲ့အရာ . . .။ အဲ့ဒီလိုပဲ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ၾကပါစို႔။ အဲ့ဒီေတာ့ . . . ေယဘုယ် ေျပာရရင္ အရာရာတိုင္းဟာ အဆိပ္ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ အပင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း အဆိပ္ပင္လို႔ ေျပာလို႔ရမွာပါပဲ။ ဆိုပါစို႔ ပူးတြဲမစားေကာင္းတဲ့ အစာႏွစ္မ်ိဳး သံုးမ်ိဳးကို ပူးတြဲစားမိတယ္ဆိုရင္ အစာအဆိပ္ သင့္ႏိုင္တာပဲ။ အပင္တို႔၊ အသီးတို႔လည္း . . . ခႏၶာကိုယ္ ေသြးသားတည္ေဆာက္ပံုအရ . . . အဲ့ဒီအပင္ အဲ့ဒီအသီးနဲ႔ ဓာတ္မတည့္တဲ့ သူေတြအတြက္ အဆိပ္ပင္ အဆိပ္သီး ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ ေရာဂါဓာတ္ခံ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့သူအတြက္လည္း သူ႔ေရာဂါနဲ႔ မတည့္တဲ့ အပင္၊ မတည့္တဲ့ အသီး ရွိႏိုင္တာေပါ့။”

“တပည့္ေတာ္ . . . ခုမွ စဥ္းစားမိတယ္ . . . ကုသိုလ္ကိစၥ ကုသိုလ္ေရးမွာ ကူညီတာ၊ အားေပးတာဟာ . . . အကုသိုလ္ဓာတ္ခံ ရွိတဲ့သူအတြက္ ဓာတ္မတည့္စရာ . . . အဆိပ္ပင္ေရေလာင္း . . . ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့ ဘုရား။”

“ဒါေပါ့။ ေနာက္ၿပီး . . . အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္းဆိုတဲ့ စကားဥပမာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ . . . တစ္ခု စဥ္းစားမိတယ္။”

“အမိန္႔ရွိပါဦး။ ဘယ္လိုလဲ ဘုရား။”

“ဒီလိုပါ။ ပကတိ မ်က္လံုးနဲ႔ ျမင္ရတဲ့ အဆိပ္ပင္ေတြ ရွိသလို မျမင္ရတဲ့ အဆိပ္ပင္ေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ ေလာဘအဆိပ္ပင္၊ ေဒါသအဆိပ္ပင္၊ မာနအဆိပ္ပင္၊ ဣႆာအဆိပ္ပင္၊ မစၧရိယအဆိပ္ပင္။ တိုတိုေျပာရရင္ အကုသိုလ္အဆိပ္ပင္ေတြ . . .။ အဲ့ဒီ အဆိပ္ပင္ေတြဟာ လူေတြကို ေတာ္ေတာ္ႀကီး ဒုကၡေပးတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ႏွိပ္စက္တယ္။ တစ္ဘ၀တင္ မကဘဲ ဘ၀အဆက္ဆက္ သံသရာအဆက္ဆက္ အနာတရ ျဖစ္ေစတတ္တယ္။ အဖန္ဖန္ ေသေစတတ္တယ္။ ဒီလို အဆိပ္ပင္ေတြက ပိုၿပီးေတာ့ အႏၲရာယ္ ႀကီးမားတယ္လို႔ေတာင္ ဆိုရမွာပဲ။”

“ဟုတ္တာေပါ့ ဘုရား။ ဘုရား . . . ဘုရား . . . . .။”

“ဘုရားပဲ တမေနနဲ႔။ အကုသိုလ္ အဆိပ္ပင္ကို ေရမေလာင္မိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ ပုထုဇဥ္ေတြအတြက္ အကုသိုလ္ေတြ ျပည့္ေနတာ။ အကုသိုလ္ အဆိပ္ပင္က အလိုလို ေနရင္းနဲ႔ေတာင္မွ အရမ္းပြားလြယ္တာ။ ရြက္က်ပင္ထက္ေတာင္ ပြားလြယ္ေသးတယ္။ ႏွလံုးသြင္း မေကာင္း၊ စိတ္ထား မျမတ္၊ အေတြး မတတ္၊ အျမင္မတတ္ဆိုရင္ . . . အကုသိုလ္ပင္ေတြ ပြားလိုက္မယ့္ ျဖစ္ျခင္း . . .။ စိတ္ဓာတ္အခံ ညံ့ဖ်င္းတယ္ဆိုရင္ . . . အရာရာတိုင္းဟာ . . . အကုသိုလ္ေတြခ်ည္းပဲ။ အကုသိုလ္ပင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဓာတ္ခံကို ျပင္။ ဓာတ္ခံကို ျမႇင့္။ ဒါမွ ေတာ္႐ံုက်မယ္။ ပုထုဇဥ္ သဘာ၀ . . . အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ အကုသိုလ္ အဆိပ္ပင္ေတြကို ေရမေလာင္းမိေစနဲ႔။”

“မွန္လွပါ ဘုရား . . .။”

:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)

ရင့္က်က္မႈစံ

ဒီေနရာမွာ ရင့္က်က္မႈဆိုတာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈကို ေျပာတာပါ။ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဘ၀လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္မွသာလွ်င္ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး အျပဳအမူ ေသေသသပ္သပ္နဲ႔ အသေရ ျပည့္တဲ့ ဘ၀အေျခအေနကို ပံုေဖာ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈ ရွိမရွိ ဘယ္လိုစံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲ။

စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္သူေတြဟာ ဒီလို ျပဳမူေလ့ ရွိၾကပါတယ္။
၁။ ၾကံဳရတဲ့ အေျခအေန၊ ပတ္သက္ဆက္ဆံရတဲ့ အခင္းအက်င္း တစ္ခုမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္း မေနဘဲ က်ရာတာ၀န္ကို ယူၿပီး မီးဆင္ၾကည့္ ကတတ္ၾကပါတယ္။

၂။ မႏွစ္သက္စရာ ေတြ႕ၾကံဳရရင္ ညည္းညဴေနေလ့ မရွိဘဲ ကိုယ္ ဘာလုပ္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာကိုသာ အာ႐ံုစိုက္တတ္ၾကၿပီး အေျခအေနကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္သေဘာထားကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကပါတယ္။

၃။ သူတစ္ပါးရဲ့ လႊမ္းမိုးမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို မခံယူၾကပါဘူး။ ဆိုလိုတာက . . . သူတစ္ပါးကို အျပစ္ပံုခ်တာ၊ သူတစ္ပါးကို လက္ညႇိဳးတာမ်ိဳး မလုပ္ၾကပါဘူး။

၄။ က်န္းမာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စီးပြားေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အက်ိဳးရဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ၾကပါဘူး။ အဖိုးတန္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈဟာ အခ်ိန္ယူတတ္တယ္လို႔ နားလည္ထားၾကပါတယ္။

၅။ အေျပာင္းအလဲကို မျငင္းဆန္ၾကပါဘူး။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။ ဘယ္သူမွ အေျပာင္းအလဲကို မေရွာင္လႊဲႏိုင္ဘူးလို႔ နားလည္ထားၾကၿပီး အေျပာင္းအလဲနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိခ်င္ၾကပါတယ္။ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုလည္း ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။

၆။ အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ လူတိုင္းႀကိဳက္ေအာင္ လုပ္ေပးလို႔ မရဘူး ဆိုတာကို နားလည္ထားၾကပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ျငင္းဆန္ရဲၾကပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရဲၾကပါတယ္။ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ မွ်မွ်တတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကၿပီး သူတစ္ပါး စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ လုပ္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ ခံရသူ ေက်နပ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။

၇။ အထိန္းအကြပ္မဲ့ မိုက္မိုက္မဲမဲ စြန္႔စားတာမ်ိဳး မလုပ္ၾကပါဘူး။ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး စြန္႔စားရမွာကိုေတာ့ မေၾကာက္ရြံ႕ၾကပါဘူး။ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မခ်မွတ္ခင္မွာ စြန္႔စားရတာနဲ႔ ရလာမယ့္ အက်ိဳးေတြကို အခ်ိန္ယူၿပီး တြက္ခ်က္တတ္ၾကပါတယ္။ လက္ေတြ႔ မလုပ္ခင္မွာ က်ဆံုးႏိုင္ေခ်ကို ႀကိဳတင္တြက္ဆ ထားတတ္ၾကပါတယ္။

၈။ က်ဆံုးခဲ့ရင္ လက္ေျမာက္ၿပီး အ႐ႈံးမေပးၾကပါဘူး။ မျဖစ္မေန၊ မရမေန ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ ရွိၾကပါတယ္။

၉။ ၿပီးခဲ့တာေတြကို ေတြးေတာရင္း အခ်ိန္မျဖဳန္းၾကေပမယ့္ အတိတ္ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ ျပဳၾကပါတယ္။ အတိတ္ကေန သင္ယူၾကပါတယ္။ အျဖစ္ဆိုးေတြကို အျမဲ ျပန္ေတြးမေနၾကပါဘူး။ ေရႊေရာင္ေန႔စြဲေတြကို အျမဲ ျပန္တမ္းတေနတာမ်ိဳးလည္း မရွိၾကပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္ကို လက္ေတြ႕က်က် ရင္ဆိုင္ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။

၁၀။ ကိုယ္လုပ္တာကို ကိုယ္တာ၀န္ယူၾကပါတယ္။ အမွားကေန သခၤန္းစာ ယူၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အမွားတစ္ခုကို ထပ္တလဲလဲ မမွားၾကေတာ့ပါဘူး။ အနာဂတ္အတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။

၁၁။ ရလိုမႈနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ၾကပါဘူး။ ဦးစားေပး ခံခ်င္တာမ်ိဳး မရွိၾကပါဘူး။ အခြင့္အလမ္းကို ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ရင္းၿပီးမွ ယူတတ္ၾကပါတယ္။

၁၂။ အထီးက်န္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾကပါတယ္။ တစ္ကိုယ္တည္း ေတြးေတာၾကံဆေနဖို႔ ၀န္မေလးၾကပါဘူး။ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယ ဘ၀ကို ႏွစ္သက္တတ္ၿပီး သူတစ္ပါးအေပၚ မမွီခိုတတ္ၾကပါဘူး။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ သိပ္မလိုအပ္ၾကပါဘူး။

၁၃။ ေနရာတကာမွာ ငါသိ ငါတတ္ ငါကသာ ငါမွျမတ္၊ ငါလုပ္မွ ျဖစ္မယ္၊ ငါပါမွ ရမယ္၊ ငါ့ကိုပဲ ဆရာတင္ရမယ္ . . . ဆိုတာမ်ိဳး ကိုယ့္ဆႏၵကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး လူတြင္က်ယ္ မလုပ္ၾကဘဲ သူတစ္ပါးရဲ့ အေသးငယ္ဆံုး အစြမ္းအစကိုေတာင္မွ တေလးတစား အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေနရာေပးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

၁၄။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွိတာထက္ ပိုၿပီး မျမင္တတ္ၾကပါဘူး။ မျပတတ္ၾကပါဘူး။ ဘ၀င္ မျမင့္တတ္ၾကပါဘူး၊ မႂကြား၀ါတတ္ၾကပါဘူး။

၁၅။ သူတစ္ပါးရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို ေလးစားတန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ မနာလိုတိုရွည္ မရွိတတ္ၾကပါဘူး။ ကိုယ့္ထက္သာသူ အေပၚမွာ ကလိမ္ကက်စ္ မလုပ္တတ္ၾကပါဘူး။ ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ လက္ခံထားၿပီး အမ်ားနည္းတူ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေတြဟာ ရင့္က်က္မႈကို တိုင္းတာဖို႔ ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ စံေတြျဖစ္တယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ ျငင္းလို႔ေတာ့ မရတဲ့ စံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစံေတြအရ . . . စိတ္ဓာတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ရင့္က်က္ခဲ့ၾကၿပီလဲ။ ရင့္က်က္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ လိုပါေသးသလဲ။

:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)

-----
ရည္ညႊန္း -
http://www.lifehack.org/articles/communication/13-things-mentally-strong-people-dont.html